Mijn voorspelbaar afdwalende blik

Onvermijdelijk en onontkoombaar. Vooraf wéét ik dat het gaat gebeuren; soms heel stiekem maar andere keren openlijk zonder enige vorm van schaamte. Zodra ik mezelf weer betrap kijk ik onmiddellijk een andere kant op, maar negen van de tien keer ben ik dan allang door de mand gevallen.

"Halloooo, ik ben hiér!" roept ze als tijdens een gesprek mijn aandacht verplaatst en mijn ogen daardoor zo'n dertig centimeter lager eindigen dan waar ze begonnen. "Je was toch met míj aan het praten?" Ondertussen heeft de rits van mijn broek krampachtig overuren gemaakt om de beloofde pasvorm te kunnen garanderen.

Zijn er geen andere mannen van mijn middelbare leeftijd die daar ook mee tobben en behoor ik tot de zeldzame exemplaren die zich liefst zo snel mogelijk onder doktersbehandeling moeten stellen? Het antwoord is nee. Velen zijn met mij en dat is prettig.

Om die reden heeft de opticien mij de nieuwe FFF-bril (*) van de amerikaanse fabrikant CIA (**) geadviseerd. De werking is simpel maar doeltreffend. Voordat de beelden aan het oog worden doorgegeven scant deze bril de naaste omgeving en fixeert de kijkhoek in een neutrale richting zodra een grote boezempartij of ander vrouwelijk lekkers wordt waargenomen.

Hoewel ik er bij aanvang nogal sceptisch tegenover stond, moet ik na een uitputtende test eerlijk toegeven dat deze bril perfect werkt; zelfs onder de meest extreme omstandigheden!

De rondborstige dame op de foto wil mijn aandacht trekken: ze komt uitdagend dichtbij en strijkt met haar hand zachtjes door mijn haar. Geen reactie van mijn kant. Zelfs als ze met de andere hand behendig haar blouse nòg verder openknoopt, blijf ik onverstoorbaar in mijn boek lezen.

Hiermee is het bewijs geleverd. Zodra mijn vakantiegeld weer is gestort, schaf ik meteen zo'n bril aan en dan merkt voortaan niemand meer iets van mijn voorspelbaar afdwalende blik.


(*) Flexible Fixed Focus
(**) Cleavage Ignoring Appliances