Het was voorlopig een laatste, maar lange en slopende dag. Harde winden, kletterende slagregens en zelfs kolkende watermassa's moest ik hier doorstaan. Mijn lijf voelde aldoor kleiner en nietiger van binnen. Ik was bang mijn grip te verliezen. Weinig had het gescheeld of ik was meegezogen in de neerwaartse maalstroom van zaken waar men zo snel mogelijk vanaf wil geraken. Ik heb het overleefd, maar mijn lijf heeft er zwaar onder geleden.
Zojuist was ze nog even bij me. Nu ik haar een paar weken moet missen heeft ze mij extra goed onder handen genomen en ditmaal nog steviger vastgemaakt. Zalig en voldaan voel ik me nu. Alsof ik wederom een nieuw lichaam heb, lekker fris en fruitig; als herboren! Genietend van de geur van citroenen verheug ik me op de komende periode van rust.
Het is al laat, maar -volgens zeggen- nog zeer aangenaam buitenshuis en ook voor morgen zijn de vooruitzichten zonnig. Door de gang de weerklank van wegstervende voetstappen op weg naar buiten. In de verte klinkt gebrom, dichtslaande deuren en een stem die een haastige groet galmt. Het gebrom zwelt nog heel even aan om daarna voorgoed te verdwijnen. Alleen een zacht avondbriesje glipt nog door het halfopen raampje naar binnen en om de paar tellen zorgt een druppel uit de stortbak voor een geruststellend gerimpel in het water.
Eindelijk wordt het stil om mij heen...... want voor de bewoners van mijn huis is de vakantie begonnen. En wij van wc-eend hebben af en toe ook weleens recht op vakantie.
Ik blijf van je verhalen genieten!
BeantwoordenVerwijderenLach me een "hoedje". Pure pret!
VerwijderenGeweldig geschreven!
BeantwoordenVerwijderenDoorgaan talentvolle schrijver!