Mijn liefde voor drank en sigaretten

Dubbelzinnigheid is troef want de titel van dit stukje zal wel weer allerlei associaties opwekken. Zo van: 'Zie je wel, dus toch! We wisten het wel. Eindelijk komt ie eens uit de kast.'

Nou, dat valt wel mee hoor. Ik lust nog steeds graag een slokje, maar dan met mate. Voor alles is een tijd en een plaats en daarbij heb ik ook mijn voorkeuren. Op een zonnig terras vind ik een dubbel biertje niet te versmaden, een Leffe of liever nog een La Trappe. Thuis in gezelschap van mijn lief drink ik graag een rood wijntje met daarbij uiteraard een lekker hapje. "Geen drankje zonder hapje!" roept ze dan. Maar volgens mij kan het ook andersom.

En dat roken van mij... tja. Vaak genoeg heb ik geprobeerd te stoppen, maar ik kom er moeilijk vanaf en dat geef ik eerlijk toe. Sinds jaar en dag maakt die sigaret samen met een bak koffie een belangrijk deel uit van mijn vaste ochtendritueel. En als 's-avonds mijn Gauloises onverhoopt op beginnen te raken, bekruipt mij weleens een bepaalde onrust. Fijn dat dan er genoeg tankstations in de buurt zijn waar ik nog even snel zo'n fancy blauw doosje kan scoren. Toch gaat deze dwangmatigheid niet zover, dat je mij een kettingroker kunt noemen.

En al zoú dat zo zijn, volgens mij zijn er nog genoeg andere verslavingen die veel slechter voor de gezondheid zijn of op zijn minst een tikkeltje genant. Afgelopen week heeft de politie iemand opgepakt die - voor zover ik het begreep - zijn fiets voortbewoog door telkens een ruk aan de ketting te geven. Of verzamelde die vent nou halskettingen met meisjesnamen? Of zit het nog anders en betreft het hier -om eens een deftig woord te gebruiken- een dwangmatig onanant die niet van ophouden weet?

Hiermee is dus meteen bevestigd dat het met mijn vermeende verslavingen nog niet zo'n vaart loopt. En als ik die überhaupt niet had, dan was mijn laatste en volgens kenners allermooiste schilderij nooit tot stand gekomen. Op een nagenoeg zwarte ondergrond heb ik alle dotjes verf op het doek aangebracht met de kurk van een wijnfles en het filter van een sigaret. Op het eerste gezicht lijkt het helemaal nergens op. Maar met een wijntje in de ene hand en een sigaret in de andere, zie je door de wimpers van je half dichtgeknepen ogen opeens van alles gebeuren op het doek. In het Frans bèkt het zo lekker, dus ik heb het de titel gegeven 'L'Amour de Boire et Fumer'.